امام درست مانند یک پدر دلسوز و مهربان که در گرفتاری فرزند خویش، گرفتار میشوند، هستند؛ هیچ پدر و مادری وقتی ناراحتی و مشکلات فرزندشان را میبینند، نمیتوانند نسبت به آنها بی تفاوت باشند؛ بلکه هرقدر، فهم و درایت آنها بیشتر از فرزندشان باشد، مسائل و مشکلات او را بهتر و عمیق تر درک میکنند و به همین دلیل، بیش از خود او، نگران وضعیت او میشوند.
در وادی محبت، قاعدهای وجود دارد که به وسیله آن میتوان شدت و ضعف محبت را محک زد. آن قاعده این است که هر قدر محبت کسی در قلب انسان بیشتر و شدیدتر باشد او خودش را بیشتر فراموش می کند و در عوض محبوبش در قلبش جای بیشتری پیدا میکند