مروری بر شخصیت و زندگانی حضرت زینب کبری علیهاالسلام

روز ولادت: پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم هجرى قمرى
محل ولادت: مدینه منوّره
روز وفات: 15 رجب سال 63 هجرى قمری
محل وفات: شام (سوریه فعلی)
ولادت و نامگذاری
وقتی‌پیامبر از سفر برگشت، ابتدا به خانه زهرا وارد شد. تو را در آغوش فشرد و گفت: «نام‌گذاری این دختر، کار خود خداست. من منتظر نام آسمانى او می‌مانم». 
بلافاصله جبرئیل آمد و درحالی‌که اشک در چشم‌هایش حلقه‌ زده بود، اسم «زینب» را براى تو از آسمان آورد اى زینت پدر و اى درخت زیباى معطر! پیامبر از جبرئیل سؤال کرد که: دلیل این گریه چیست؟ 
جبرئیل عرضه داشت: «همه عمر در اندوه این دختر می گریم که در همه عمر جز مصیبت و اندوه چیزی نخواهد دید». (فاطمه زهرا (س) دل پيامبر، ص 854).
همراه همیشگی حسین علیه السلام
می‌آمدند، از مهترین قبایل اشراف تا کهترین مردم اطراف و همه تو را از على طلب می‌کردند و دست تمنا درازتر از پاى طلب بازمی‌گشتند؛ 
اما یک خواستگار بود که با دیگران فرق می‌کرد و او عبدالله پسر جعفر طیار بود. 
پیامبر اکرم بارها فرموده بود: «دختران ما براى پسران ما و پسران ما براى دختران ما» و این کلام پیامبر، پروانه خوبى بود براى طلب کردن شمع خانه على. 
ازدواج اما براى تو مقوله ‌ای نبود مثل دیگر دختران. تو را فقط یک انگیزه، حیات می‌بخشید و یک بهانه زنده نگاه می‌داشت و آن حسین بود. 
فقط گفتى: «به این شرط که ازدواج، مرا از حسینم جدا نکند و اقامت در هر دیار که حسین اقامت می کند و به هر سفر که حسین رفت، من هم با او همراه و هم‌سفر باشم». 
گفتند: قبول، گفتى: قبول و على گفت: «قبول حضرت حق».